Stomatologia zachowawcza

Stomatologia zachowawcza

W walce z próchnicą

W leczeniu zachowawczym wykorzystujemy zaawansowany technologicznie sprzęt i niezawodne materiały. Kierujemy się zasadą minimalnej inwazyjności, co oznacza, że ograniczamy usuwanie tkanek zęba do niezbędnego minimum. Doświadczenie w zawodzie pozwala nam osiągać doskonałe efekty wizualne i ponadprzeciętną trwałość plomby.

Stomatologia zachowawcza zajmuje się leczeniem próchnicy i zapobieganiem jej rozwojowi. Jej rozwiązania są kierowane do pacjentów w każdym wieku — problem zmian próchniczych dotyczy zarówno dzieci, jak i osób dorosłych. Leczenie zachowawcze zębów pozwala utrzymać właściwą kondycję uzębienia i cieszyć się nim przez wiele lat. Warto wiedzieć, czym zajmuje się stomatologia zachowawcza, by w razie potrzeby móc szybko zareagować na rozwijającą się próchnicę.

Czym zajmuje się stomatologia zachowawcza?

Próchnica jest chorobą, której rozwój skutkuje nieodwracalnymi uszkodzeniami zębów. Podstawą dbania o zdrowie uśmiechu jest właściwa profilaktyka, która polega na:

• odpowiedniej higienie zębów — poza szczoteczką do zębów należy używać również płynu do płukania jamy ustnej i nici dentystycznych, opcjonalnie — irygatora. W gabinecie stomatologicznym warto zapoznać się z prawidłową techniką dbania o higienę jamy ustnej,
• regularnych zabiegach higienizacyjnych — czyli skalingu, piaskowaniu i fluoryzacji. Pierwsze dwa zabiegi przeprowadza się po to, by z powierzchni zębów i spod powierzchni dziąseł usunąć kamień nazębny i osady, natomiast dzięki fluoryzacji szkliwo ulega wzmocnieniu,
• ograniczeniu spożycia węglowodanów — w tym produktów spożywczych zawierających cukry proste. Bakterie próchnicotwórcze odżywiają się węglowodanami, dlatego nadmierna konsumpcja np. słodyczy przyspiesza rozwój próchnicy.

Inicjatywa w dbaniu o zęby leży głównie po stronie pacjenta. Lekarz dentysta pomaga w sytuacjach, w których pacjent nie dałby sobie rady — usunięcie kamienia nazębnego w warunkach domowych jest niemożliwe, a pasty i płyny do płukania zawierają w składzie zbyt mało fluoru, by skutecznie wzmacniać szkliwo zębów.

Profilaktyka zębów spowalnia rozwój chorób, jednak trudno całkowicie wykluczyć ryzyko ich pojawienia się. W przypadku, gdy na zębach pacjenta pojawią się ubytki próchnicowe, konieczne jest podjęcie leczenia zachowawczego. Jego przebieg różni się w zależności od stopnia zaawansowania zmian próchniczych. Najłagodniej leczenie wygląda na samym początku rozwoju choroby, co przejawia się białymi plamkami na powierzchni zęba. W takich sytuacjach wystarczy przeprowadzić zabieg remineralizacyjny, który odbudowuje ubytki w szkliwie i wzmacnia je.

Drugim etapem rozwoju choroby jest pojawienie się ubytków próchnicowych — ciemnych, skażonych tkanek zęba. W tej sytuacji konieczne jest ich mechaniczne usunięcie w znieczuleniu i rekonstrukcja zęba z wykorzystaniem materiału protetycznego, np. kompozytu. U dzieci warto rozważyć przeprowadzenie zabiegu lapisowania, które zatrzymuje rozwój próchnicy — w ten sposób zapobiega się nieprzyjemnemu leczeniu czy przedwczesnej ekstrakcji zęba.

Zaawansowana próchnica może spowodować zakażenie miazgi jej nieodwracalny stan zapalny. Na tym etapie konieczne jest podjęcie leczenia kanałowego, mającego na celu usunięcie miazgi znajdującej się we wnętrzu zęba. W ten sposób zapobiega się konieczności usunięcia zęba — po leczeniu konieczna jest jego rekonstrukcja.